Karel kwam deze week bij een echtpaar dat graag het toilet gerenoveerd wilde hebben. De bestaande wc-pot stamde nog uit begin jaren ’80 en het bruine tegelwerk kon inmiddels echt wel een opfrisser gebruiken. Gewoon een normale klus dus voor Karel. Hij had een mooie standaardpot gehaald bij de plaatselijke bouwmarkt en op verzoek van de vrouw van de opdrachtgever een combinatie van verschillende kleuren blauw mozaïektegeltjes voor de muren, om een soort van strand-gevoel op de toilet te creëren.  Maar bij het verwijderen van de oude wc zag Karel al direct een probleem: de afvoer bevindt zich aan de voorzijde. Dat betekende dus hakken. Maar ja, als Karel ergens een hekel aan heeft dan is het wel aan het bikken in een betonvloer van zo’n rottige kleine ruimte als het toilet van dit toch wel bijna zeventigjarige echtpaar. Dit laatste bracht hem direct de oplossing. Die mensen zijn over een aantal jaar misschien wel hartstikke slecht ter been en kunnen dan amper nog door de knieën. Dus Karel, meedenkend als hij altijd is, ‘zegt het met een koofje’. Om het zee/strandthema helemaal door te voeren kon hij dan maar beter die koof betegelen met de mozaïektegels (als een soort van zee onder wc-pot). Het geheel heeft hij vervolgens keurig afgemaakt met een lading schelpen die zijn vrouw het afgelopen weekend na een strandwandeling had meegenomen. Je kan de zee nu bijna ruiken in dit kleine kamertje (wat ook weer zijn voordelen heeft, aldus Karel).

Karel is een man van ‘niet lullen maar doen’, ook als het gaat om het ontbreken van gereedschappen of materialen. Heeft hij niets bij de hand, geen probleem, er is vast wel iets anders in de buurt waarmee het gefixed kan worden. Kan hij weer snel naar zijn volgende klus. Dat zijn gereedschapskoffer net zo’n georganiseerde chaos is als zijn hoofd, bleek deze week eens te meer. Hij moest een close-in boiler aansluiten maar kon zijn pijpenbuiger nergens vinden. Uiteraard zou een ieder zichzelf respecterende installateur even naar de bus teruglopen of desnoods naar de zaak terugrijden om er daar eentje te halen. Zo niet Karel. Karel heeft handen, en handen buigen een koperen leiding net zo goed als een buigapparaat dat specifiek gemaakt is voor een dergelijk werkje. Knietjes of andere materialen vindt hij allemaal flauwekul; gewoon je beide handen gebruiken en de close-in boiler is prachtig op aangesloten. Weer een fraaie klus van Karel, of het nou functioneert of niet.

Deze week stond er een keukenkraanklusje voor de nieuwe keuken van één van Karels klanten op het to-do-lijstje. De klant had Karel in vol enthousiasme opgebeld en uitgelegd dat hij een fraaie designkeuken met schitterende spoelbak had laten installeren. Alleen de keukenkraan ontbrak nog. Of Karel dit klusje even kon klaren. ‘Das een makkelijk verdiende boterham’, dacht Karel. Gedreven ging hij de volgende ochtend gelijk maar aan de slag. De klant had weliswaar een afspraak bij de kapper, maar vol van vertrouwen in zijn eerlijkheid (en vakmanschap) moest hij zelf de deur maar achter zich dichttrekken als hij klaar was. De keuken was een fraai stukje designwerk, zag Karel meteen. Vooral de spoelbak ‘sprong eruit’; spiegelglad werkelijk, geen glooiing in te bekennen. Hij deed zijn uiterste best om de kraan mooi gecentreerd tussen de keukenkastjes te plaatsen. Na vakkundig boorwerk kon de kraan zonder moeite worden geïnstalleerd. Karel checkte nog snel even of hij niets vergeten was, ruimde zijn spullen netjes op en trok, zoals gevraagd, de deur achter zich dicht. Daarna spoedde hij zich naar de nabijgelegen bouwmarkt, want zo’n moderne spoelbak leek hem ook wel wat voor thuis, designliefhebber die hij is.

Karel heeft zich de afgelopen vakantieperiode weer helemaal kunnen opladen met kluswerk in oorden waar nog wel fatsoenlijk bevroren leidingen te vinden zijn. Eenmaal terug ging zijn telefoon alweer snel voor een afvoerklusje. Vol frisse energie dook Karel het gootsteenkastje van de klant in om er weer eens lekker tegenaan te gaan. Terwijl hij, liggend op zijn rug, de witte pvc-verbindingen aan elkaar lijmde, dwaalde hij in gedachten terug naar het weidse witte Noorse landschap waar hij de afgelopen twee weken in vertoefde. Hoe hij tussen de klusjes door, de toeristische, besneeuwde routes van het hoge noorden had bedwongen. Totdat hij weer bij zinnen kwam en zag dat de afvoer waaraan hij bezig was niet echt lekker uitlijnde met de naastgelegen wasmachineafvoer. Gelukkig had Karel genoeg ‘scenic-route-ervaring’ opgedaan in het Lapse land om ook de afvoer in dit keukenkastje even op de juiste manier op te ‘Lappen’. Het is maar goed dat Karel een vakantie in een glijbanenpark helemaal niets vind.

Dat Karel trots is op zijn tegelwerk hebben we wel eerder gezien. Deze week weer een fijn tegelklusje in de gymzaal van Zuid-Laren, met daarbij de aansluiting van een complete toiletgroep en wat wastafeltjes.

Ook Karel heeft wel eens van die weken dat het lijkt alsof hij alleen maar hetzelfde soort werk doet. Na de Turbo-stort van afgelopen week, trok hij er deze week weer op uit voor een toiletrenovatie. De bewoner wilde wel graag verwarming in het kleine kamertje, want het kon in de winter behoorlijk koud zijn op het toilet. Voor Karel natuurlijk geen probleem die draait zijn hand niet om voor wat ‘verwarmend’ werk.

Na de uitputtende klus die Karel had uitgevoerd bij de zoon van Wiro had hij deze week even tijd nodig om zichzelf op te laden. Met de nodige dosis aan red bull en andere stimulerende energiedranken stond Karel stijf van de cafeïne, Guarana, Taurine en andere oppeppers en had hij een toch wel gehaast gevoel over zich gekregen.