Eigenlijk moet Karel helemaal niets hebben van al die Amerikaanse-feestdagen-onzin. De afgelopen jaren ziet hij, met oer-Hollandse ergernis, steeds vaker festiviteiten uit zijn jeugdjaren naar de achtergrond verdwijnen. Ze maken plaats voor Halloween, Black-Friday en nog meer van dat soort fratsen.
Karel denkt vaak met weemoed terug aan de tijd dat er in Nederland gewoon drie feestjes waren: Pasen, waarop hij met zijn dochter uren in de tuin bezig was om de eieren te zoeken die zijn vrouw verstopt had; Sinterklaas, waarop hij standaard in de avond zogenaamd naar het toilet ging om vervolgens een paar keer goed hard op de voordeur te bonken en een zak met cadeautjes neer te zetten, dit alles tot grote verbazing van zijn dochter; en Kerst waarop het hele gezin de dennenboom versierde onder het zingen van de meest afgezaagde kerstliederen.
Kortom, de nostalgie spat er bij Karel ieder jaar vanaf, maar ook hij ontkomt inmiddels niet meer aan de ‘nieuwe’ feestdagen. Vooral Halloween drukt een steeds nadrukkelijker stempel op de samenleving en met name zijn dochter doet daar enthousiast aan mee.
Toen diezelfde dochter laatst trots haar Halloween-kostuum kwam laten zien, moest Karel schoorvoetend toegeven dat het toch wel iets heeft. En als Karel ergens aan toegeeft, dan gaan bij hem, zoals bekend, alle remmen ook gelijk los. Zo meldde hij zich vlak voor Halloween bij de plaatselijke kroeg voor het plaatsen van een wastafelcombinatie. Karel besloot de kranen ervan volledig in de geest van Halloween zo angstaanjagend mogelijk te monteren. En, het moet gezegd, menig vakcollega zal vervuld van afgrijzen en angst naar zijn fantasierijke creatie kijken.
