U heeft het vast zelf ook wel eens meegemaakt. Klanten die uw betalingstermijn wat flexibel hanteren. U vraagt de factuur binnen twee weken te voldoen, de klant denkt dat vier weken ook nog wel prima is. Of van die muggenzifters die niet tevreden zijn over de plek waar u netjes de rookgasafvoer heeft gebeugeld en daarom de rekening weigeren te betalen omdat zij het zo niet mooi genoeg vinden. U zult waarschijnlijk het principe de ‘klant is koning’ hanteren en vervolgens de beugel verplaatsen, zodat u gewoon netjes uw geld krijgt. En u belt de klant op die achterblijft met betalen om te vragen of hij dit alsnog wilt doen. In de meeste gevallen krijgt u vervolgens netjes uw geld en kunt u gewoon doorgaan met de dagelijkse bedrijfsvoering.

Zo was het ook altijd met Karel. Alleen u kent hem inmiddels; hij loopt de installatie-kantjes er nog al eens van af. Toevallig maakten twee inmiddels ex-klanten onlangs behoorlijk bezwaar tegen de rekening van Karel. Dit vanwege de niet veilige en bovendien slecht functionerende installatie die hij had geïnstalleerd. Beide ex-klanten weigerden pertinent de rekening te voldoen. Sterker nog, ze hadden een andere installateur gevraagd om de rotzooi van Karel te herstellen en legden de kosten hiervan bij hem neer.
De cashflow van Karel had hierdoor een bedenkelijk niveau bereikt. Toen hij bij een klant kwam om een radiator op te hangen, kon hij nog maar nauwelijks genoeg buis aanschaffen om het geheel waterdicht af te sluiten. Vanwege het behoorlijke aantal bochten en al het buisknipwerk bleek hij bovendien nog eens te weinig buis over te houden om het geheel met één stuk af te maken. Gelukkig had hij nog wel voldoende restanten om de eindjes aan elkaar knopen, zodat de klant uiteindelijk over een prima werkende radiator kon beschikken. Het is te hopen dat deze klant zijn de rekening wel gaat betalen!

Je kunt er als installateur nauwelijks omheen. Het is een onderwerp dat nagenoeg dagelijks langs komt in het (vak)nieuws. Complete scholingsprogramma’s zijn aan het onderwerp gewijd, het bouwbesluit staat er vol van en er is zelfs een heuse branchevereniging voor opgericht. Het binnenklimaat, Frisse scholen, Passieve huizen, Systeem a, b, c of d; een goed opgeleid vakman kan er echt niet omheen. Maar dan is er ook nog de ‘self made’-man, ultraklusser en bedenker van de meest uiteenlopende installatiehoogstandjes: Karel.
Karel leest wel eens wat, hoort wel eens wat en denkt dat hij het wel allemaal weet. Meestal knoopt hij (letterlijk) draadjes op gevoel aan elkaar. Wat in zijn hoofd logisch lijkt, past hij toe. En ja, ook Karel had wel eens wat vernomen over het binnenklimaat. ‘Iets met lucht, temperatuur en behagelijkheid toch?’, horen we hem bijna denken.
Met de aan elkaar geknoopte draadjes in zijn hoofd, was het meer dan logisch dat hij weer eens dacht de bewoners van het huis waar hij een ketelmontage verrichtte. De heerlijk warme rookgassen die uit de ketel komen, zouden volgens Karel prima de bovenverdieping van de woning kunnen bij-verwarmen. ‘Dus als ik de rookgasafvoer nou eens lekker bij het ventilatierooster monteer, dan kan dat anders verspilde stukje restwarmte weer net wat extra behagelijkheid opleveren’. Toch weer een mooie opsteker voor het binnenklimaat van de klant!

Met dank aan Camiel Hack en loodgieter Zevenhuizen voor het toezenden van de foto.

Het is één van de grote problemen die ontstonden na de wereldwijde corona lockdowns: tekorten aan materialen en grondstoffen. De mailtjes van de leveranciers zullen iedereen bekend voorkomen: ‘Vanwege toenemende vraag naar onze producten, gelden er aangepaste leveringstijden…’

Ook Karel kreeg wekelijks van die geweldige updates van zijn leveranciers in zijn mailbox, waar hij soms moedeloos van werd. De geplande klus werd dan maar weer uitgesteld. Met regelmaat zorgde dat bij zijn klanten voor grote irritatie. “U heeft de klus nu al drie keer uitgesteld”, beet één van die klanten Karel toe. Hij was al een tijdje geleden door hem gevraagd een zestal zonnepanelen te monteren.

Karel had gehoopt de klant nog een keer te kunnen sussen met opmerking dat zijn handen gebonden waren. Het was voor hem ook wachten op de leveringen van zijn van leveranciers. Maar deze klant wilde daar niks meer van weten. ”Je zorgt er maar voor dat die panelen er deze week liggen. Ik hik tegen torenhoge energieprijzen aan en heb die panelen nu nodig.” Waarna de klant de verbinding verbrak.

Karel, die uiteraard tot het gaatje ging voor zijn klanten, moest zich even goed achter zijn oren krabben. Op zich had hij de belangrijkste spullen in huis: de omvormer was al enige tijd binnen, de paneeltjes lagen al weken in zijn magazijn klaar. Alleen die verdomde montagesystemen hadden een levertijd van maanden.

Maar Karel zou Karel niet zijn als hij geen Eureka-moment zou hebben gekregen. Dat moment kwam toen hij langs de plaatselijke komkommerteler reed. Deze wilde Karel wel uit de brand helpen en had ook nog eens voldoende kratten in dezelfde kleur. Veel mooier kon het niet worden.

Afgelopen weekend hadden Karel en zijn eega de stoute schoenen aangetrokken. Na jaren stilletjes een beetje naast elkaar op de bank te hebben gehangen, waren ze weer eens samen uit geweest. Karel had van een goede, bevriende klant (ja, wij zijn net zo verbaasd als u) twee kaarten gekregen voor een nineties danceparty, waar de klant in kwestie niet naar toe kon gaan.

Karel en vrouw Karel hadden de nodige herinneringen aan deze roemruchtige tijd van de Eurohouse, hardcore en andersoortige dansmuziek. Alhoewel ze destijds al niet meer helemaal tot de doelgroep behoorden, vielen de cd’s van de Vengaboys, Dj Paul Elstak, 2Unlimited en andere bekendheden uit die tijd altijd erg in de smaak. En juist die artiesten traden op. Ze genoten die avond dan ook als vanouds.

De hernieuwde jeugdenergie spatte er bij Karel van af toen hij ‘s maandags vrolijk housebeats neuriënd besloot zijn eerste klus van de dag te wijden aan de grootste hit van de Vengaboys: Up and Down. De sifon die hij moest verleggen bood daarvoor een uitstekende gelegenheid. Hopelijk is de klant net zo’n muziekliefhebber, want de gootsteen zal toch vooral ‘up’ blijven staan.

De afgelopen twee weken had Karel van zijn vrouw een verplicht kerstreces opgelegd gekregen. Ze vond het de hoogste tijd dat hij gewoon weer eens een beetje zou bijtanken thuis. Na de zomer was het één en al rennen geweest, dus mevrouw Karel had zijn agenda volledig leeggemaakt en Karel een goed boek cadeau gedaan met Kerst.

De vakantie had Karel luierend en lezend op de bank doorgebracht. Hij was dan ook volledig ontspannen toen hij deze week weer aan het werk ging; mogelijk zelfs een beetje te ontspannen. Was zijn werktempo voor de kerst nog van het niveau Speedy Gonzalez, na zijn vakantie was dit afgezakt naar een lamlendig Spaans niveau. Zo vertelde hij maandagmiddag 15.30 uur mevrouw Karel doodleuk dat hij de klus waar hij die dag aan begonnen was de volgende dag wel even zou afmaken; een klus waarvan hij er normaal gesproken twee op één dag doet!

De dag erop was zijn werkethos nog geen steek veranderd. Karel vond het allemaal wel prima. Mevrouw Karel daarentegen had hem om 11 uur toch maar eens geïrriteerd gevraagd waarom hij nog niet bij zijn volgende klant was. Stoïcijns had Karel geantwoord dat hij simpelweg nog niet klaar was met zijn eerste klus.

De wind die hij vervolgens van voren kreeg maakte Karel eindelijk duidelijk dat hij zo niet langer door kon gaan. Hij moest weliswaar nog de condensafvoer aansluiten, maar met de hete adem van zijn vrouw in zijn nek, besloot hij dan maar met een emmer en wat koperdraad zijn lopende klus binnen no-time af te maken. Tot grote opluchting van zijn vrouw had Karel zijn snelheid en kwaliteit weer als vanouds te pakken.

Dat Karel een groot liefhebber is van kunst is veelal terug te vinden in zijn fantastische creaties. Als het aan hem ligt wordt alles gemonteerd op een uitzinnig kunstige wijze.

Een kunstig gevormde regenpijp? Karel draait er zijn hand niet voor om. Het onmogelijke mogelijk maken? Karels genialiteit kent geen grenzen. Een einde maken aan de saaie rechttoe-rechtaan-radiator? Niemand zet ze zo mooi schuin neer als Karel. Design in de keuken? Een dure ontwerper is niet nodig. Een duidelijk eigen stempel op zijn noeste arbeid, Karel is dé man. Kortom, Karel is dé specialist als het gaat om kunstig ‘out of the box’ denken. Uiteraard met vaak niet goed functionerende systemen.

Maar soms hoeft zelfs Karel geen enkele inspanning te plegen om iets fantastisch te creëren. Afgelopen week zag hij in de koopjeshoek van de plaatselijke groothandel een badkamerradiator die hij niet kon laten staan. Hij vond de radiator zelf al bijzonder fraai maar het toeval wilde dat een excentrieke klant van hem al eens gevraagd had naar een dergelijke radiator, liefst in de kleur blauw. Voor Karel was het dit keer niet meer dan een kwestie van ophangen, uiteraard wel inclusief een foutieve montage van de thermostaatknop, zodat de radiator belabberd zal verwarmen. Precies zoals het hoort in Karelland . Wat kan design toch spuugmooi zijn!

We benoemen het wel vaker, Karel heeft (denkt hij) overal verstand van. Van specialist op het gebied van airco tot biogasinstallatie en van rookgas tot sanitair; hij heeft het allemaal weleens gedaan. Deze week kon hij zomaar weer een nieuw vinkje zetten achter zijn installatiecarrière: keukenboerinstallatiespecialist.
Bezig voor een woningbouwcooperatie in zijn dorp om een geisercontrole uit te voeren, had deze instantie hem terloops gevraagd of hij toevallig ook ervaring heeft met de montage van afzuigkappen. Karel had natuurlijk direct geantwoord dat dit één van zijn vele specialiteiten is, want in alles wat centjes oplevert is Karel tenslotte specialist bij uitstek.

Mevrouw Karel daarentegen, schoot gelijk in de stress toen hij haar vertelde dat hij ook nog even een afzuigkappie zou ophangen. Zij gaf haar man feilloos te kennen dat hij die dag ramvol zat en die geiserkeuring er eigenlijk al niet meer tussen had gekund.
Karel kende het stressniveau van zijn vrouw maar al te goed en stelde haar direct gerust. Hij zou die klus gewoon binnen het geplande tijdskader afronden. En uiteraard lukte hem dat ook prima. Zo’n kappie ophangen stelt immers niks voor. Dat de afwerking wat te wensen overliet, was niet zijn probleem. Hij is tenslotte geen keukenboer

Met dank aan het archief van Camiel Hack van Loodgieter.nl voor de toezending.

Eigenlijk moet Karel helemaal niets hebben van al die Amerikaanse-feestdagen-onzin. De afgelopen jaren ziet hij, met oer-Hollandse ergernis, steeds vaker festiviteiten uit zijn jeugdjaren naar de achtergrond verdwijnen. Ze maken plaats voor Halloween, Black-Friday en nog meer van dat soort fratsen.

Karel denkt vaak met weemoed terug aan de tijd dat er in Nederland gewoon drie feestjes waren: Pasen, waarop hij met zijn dochter uren in de tuin bezig was om de eieren te zoeken die zijn vrouw verstopt had; Sinterklaas, waarop hij standaard in de avond zogenaamd naar het toilet ging om vervolgens een paar keer goed hard op de voordeur te bonken en een zak met cadeautjes neer te zetten, dit alles tot grote verbazing van zijn dochter; en Kerst waarop het hele gezin de dennenboom versierde onder het zingen van de meest afgezaagde kerstliederen.

Kortom, de nostalgie spat er bij Karel ieder jaar vanaf, maar ook hij ontkomt inmiddels niet meer aan de ‘nieuwe’ feestdagen. Vooral Halloween drukt een steeds nadrukkelijker stempel op de samenleving en met name zijn dochter doet daar enthousiast aan mee.

Toen diezelfde dochter laatst trots haar Halloween-kostuum kwam laten zien, moest Karel schoorvoetend toegeven dat het toch wel iets heeft. En als Karel ergens aan toegeeft, dan gaan bij hem, zoals bekend, alle remmen ook gelijk los. Zo meldde hij zich vlak voor Halloween bij de plaatselijke kroeg voor het plaatsen van een wastafelcombinatie. Karel besloot de kranen ervan volledig in de geest van Halloween zo angstaanjagend mogelijk te monteren. En, het moet gezegd, menig vakcollega zal vervuld van afgrijzen en angst naar zijn fantasierijke creatie kijken.

Karel loopt al jarenlang mee in de (zijn) ‘installatiewereld’ en is dan ook op de meest uiteenlopende plekken geweest: van supermarkt, tot restaurant, van tandartspraktijk tot doorzonwoning.

Afgelopen week kon hij weer eens een nieuwe locatie toevoegen aan zijn lijstje. Een jong stel had, mede door de huidige krapte op de woningmarkt, een stukje van de tuin van hun ouders ingericht voor een tinyhouse, waarin ze zouden gaan wonen. Vanzelfsprekend moest het huisje van alle gemakken worden voorzien maar dan wel op een zeer kleine oppervlakte; een concessie die de nieuwe bewoners er maar al te graag voor over hadden. Zo konden ze toch lekker op hun zelf wonen, zonder de hoofdprijs kwijt te zijn aan huur of hypotheek.

Karel was de man die ze wilden hebben om de badkamer te installeren. Vanzelfsprekend liet onze superklusser dit bijzondere klusje niet aan zijn neus voorbijgaan. De badkamerruimte waar hij een ruimtelijk geheel van moest maken had een oppervlakte van maar liefst 2 m2, met als klap op de vuurpijl een aflopend gedeelte onder het schuine dakje. Kortom, de ruimte was – zoals je kunt verwachten in een tinyhouse – nogal beperkt.

Karel liet zich hierdoor echter niet uit het veld slaan en had binnen no-time een ruimtelijk ogende badkamer geïnstalleerd. Dat de doucheruimte een stahoogte had gekregen van slechts 1 meter hoog, moesten de tiny house bewoners maar voor lief nemen, uiteindelijk moet je, als je in een tinyhouse wilt wonen, concessies doen.