Vroeger reden er nog bussen vol met installateurs af en aan richting de VSK. De beurshallen liepen over van de monteurs, uitvoerders en andere handjes uit het vakgebied. Maar inmiddels sturen werkgevers hun personeel niet meer massaal naar een vakbeurs, zelfs niet naar de VSK. De baas heeft de handjes veel liever aan het werk; de orderportefeuille zit tenslotte bomvol en elke werkzame minuut moet worden meegepakt. Dat geslenter over de beursvloer en veel te vroeg aan het bier gaan bij de ketelfabrikant, levert nou eenmaal weinig tastbaars op.
Bij Karel is dat niet veel anders. Alhoewel hij op papier zelf de baas is, zwaait mevrouw Karel toch echt de scepter. Hij wilde wel naar de beurs (Karel slaat een biertje op zijn tijd niet af), maar ze was onverbiddelijk: “Daar is nu geen tijd voor, de agenda puilt uit.” Maar dan had ze toch echt buiten haar man gerekend. Karel kan jengelen alsof hij een klein kind is en kreeg, na oneindig doorzeuren, zijn vrouw zover dat ze zei: “Oke, je kunt er een middagje heen…als je snel je klus van vandaag afmaakt.”
De dolgelukkige Karel had zich direct met gezwinde spoed naar de klant begeven om het leidingwerk van de ketel aldaar aan te sluiten. Hij was er de vorige dag laat in de middag al begonnen om het vandaag op z’n gemakje eens af te maken. Maar goed, nu had hij toch beduidend meer haast en alleen al het buigen van de leidingen zou veel te veel tijd in beslag nemen. Goed dus dat er altijd nog de flexibele slang is. Als je ergens veel tijd mee kunt besparen…
En zo kon Karel zich nog voordat de beurs open ging al melden in Utrecht. Hij was meer dan benieuwd of er ook al een tap open stond!
