Gemiddelde leestijd voor dit bericht is 157 seconden

Wie betaalt de rekening van een gasloos Nederland? Dit was de centrale vraag op het openingsdebat van de vakbeurs VSK die vandaag door Uneto-VNI voorzitter Doekle Terpstra met een klap op de gong werd geopend. Terpstra riep pensioenfondsen, banken en overheid op na te denken over financiële arrangementen waarmee het voor de burger aantrekkelijk wordt gemaakt te investeren in duurzaam wonen.

In het debat ging het over de vraag wie uiteindelijk de rekening gaat betalen voor de duurzaamheidsplannen van het kabinet en het versneld dichtdraaien van de Groningse gaskraan. Uiteindelijk is dat de burger. Terpstra waarschuwde ervoor de burger niet te vergeten. “Mensen zijn zich onvoldoende bewust van de persoonlijke consequenties van politieke keuzes. Er ligt een grote opgave daarvoor breed draagvlak te creëren, verduurzamen is niet iets van alleen de elite.”

Trial en error
“Technisch gezien zijn er verschillende wegen die naar Rome leiden”, vertelt Terpstra. “Die zijn niet allemaal uitgekristalliseerd. Het zal de komende jaren trial en error worden, maar laat de consument vooral kiezen welke weg hij wil bewandelen. Aan de branche de vraag hoe wij de consument  zo helder mogelijk kunnen informeren. Nu heeft hij geen idee wat er allemaal mogelijk is. Daar begint bewustwording. Die bewustwording is een verantwoordelijkheid van de installatiebranche.”

VFK-voorzitter Henk Sijbring had moeite met het framen van de kosten voor de consument. Volgens berekeningen van Ecofys zouden die neerkomen op zo’n 18 duizend euro per huis. “Dat kan veel voordeliger met de hybride warmtepomp. Dan kom je met drie/vier duizend euro al een heel eind. Het schermen van zulke hoge bedragen staat haaks op het creëren van draagvlak.”

Meerdere wegen naar Rome
Volgens Terpstra heeft het geen zin de beste mogelijkheden met elkaar te bevechten. “Techniek is één, draagvlak is twee. Je moet ook de burger in de Betuwe meekrijgen. Met het noemen van bedragen van 18 duizend euro bereik je alleen de elite die het kan betalen. Mij gaat het om die burger in de Betuwe. Die schrikt van zo’n bedrag. Daarom moeten we naar financieringsarrangementen. Daar ligt echt een verantwoordelijkheid bij banken, pensioenfondsen en overheden. Die moeten het institutionele gesprek hiervoor starten. We moeten de – financiële – onzekerheid bij de burger wegnemen.”

Harder doorpakken
Michiel van Werven, Managing Consultant Berenschot, pleitte in het debat voor een hardere lijn, naar analogie wat gemeenten nu doen met het al dan niet toestaan van dieselauto’s in milieuzones. Hij vindt dat de overheid eisen mag stellen van de huisinstallaties voor wat betreft bouwjaar en een verplicht rendement. “We moeten veel harder doorpakken als we de doelstellingen willen bereiken.”

Blijft de vraag of de sector sowieso wel in staat is daadwerkelijk als spelbepaler op te treden als er nu al een tekort aan vaklieden is. Terpstra ziet het gebrek aan goed gekwalificeerde mensen als een veelkoppig monster, waar hij ‘wel een uur over kan praten. “Zo ingewikkeld is het. Op de arbeidsmarkt moet de installatiesector concurreren met de zorg, de politie en ga zo maar door. Het is een strijd om human capital. De installatiesector zit in die zin ook in transitie. We zullen al onze inventiviteit en creativiteit moeten inzetten hiervoor.”