Lotusbloem urinoir
Mevrouw Karel leest graag woonbladen. Karel zelf heeft er niet zoveel mee. Maar het is af en toe een handige bron van informatie als het gaat om bijvoorbeeld nieuw sanitair dat op de markt is verschenen. Kan hij in ieder geval beslagen ten ijs komen bij vragen over de laatste ontwikkelingen op het gebied van design, kleur en prijs. Wat hem betreft is een pleepot een pleepot, maar de woonbladen denken daar anders over. Ze schrijven over een nieuw toilet alsof het een schilderij van Van Gogh of beeld van Michelangelo is, dat na jaren vergetelheid in een kelder is gevonden. Hij ziet teksten voorbij komen als: ‘de toiletvorm is een elegante weerspiegeling van een windloze ochtend aan een meer’ of ‘het urinoir roept tijdloze reacties op van pure esthetiek’. De teksten zijn vaak zo nietszeggend dat Karel regelmatig in een schaterlach uitbarst als hij weer zo’n bizarre aanéénschakeling van woorden voorbij ziet komen.
Grappig genoeg werd Karel afgelopen week gevraagd om een prangend probleem bij een regionaal lifestyle magazine aan te pakken. Het herentoilet ontbrak het aan een goed functionerend urinoir. Bij zo’n klant kun je natuurlijk niet aankomen met zomaar een pispot. Daar moest natuurlijk een door een bekende designer bedachte plasmogelijkheid komen te hangen.
Nou had Karel nog wel een waterloos urinoir liggen in zijn bus, maar niet met een esthetisch design dat deed denken aan een windloze ochtend aan een meer. Om dan maar zijn winstmarge overboord te gooien en één of ander duur ding op te hangen, zag Karel uiteraard niet zitten. Gelukkig is hij niet voor één gat te vangen en monteerde hij de standaard pissoir aan de muur (maar dan 180 graden gedraaid). In deze opstelling kan het urinoir doorgaan voor ‘een lotusbloem in een oase van de Kalahari woestijn met strakke lijnen die een uiting zijn van pure warmte op een koude wintermiddag bij een open haard’.
